ورق ژئوممبران پلی اتیلن Hdpe  ضخامت 2و1.5 میلیمتر و تا عرض 7متر

کاربردهای ژئوممبرانhdpe

1. استفاده درمخازن آب به منظور جلوگیری از هرز رفتن و آلوده شدن مخازن
2. استفاده در مخازن پساب به منظور جلوگیری از آلودگی محیط و آبهای زیر زمینی
3. ایزولاسیون سازه های بتنی زیر زمینی جهت محافظت در برابر رطوبت و مواد خورنده
4. استفاده به عنوان عایق دراستخر های نگهداری آب و پرورش آبزیان و دریاچه های مصنوعی
5. ساخت کانال های انتقال آب بدون نياز به سازه هاي بتوني و …
   

ویژگی های ژئوممبران

• نفوذ ناپذیری در برابر مایعات و گازها
• انعطاف پذیری و در عین حال مقاومت بالا در برابر پارگی ، سوراخ شدگی و سایش
• پایداری در برابر پرتوهای فرابنفش آفتاب
• مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی و عوامل بیولوژیکی
• مقاومت در برابر تغييرات دمايي (از ۴۰ – درجه تا ۷۰ + درجه سانتيگراد )
• ممانعت از رويش گياه و جلبك روي ديواره ها و مقاومت در برابر جانوران جونده
• قابليت ترميم قسمتهايي كه بر اثر ضربات فيزيكي آسيب ديده باشد
• سبکی و در نتیجه حمل و نصب آسان و ارزان نسبت به عرض های بیشتر از ۴ متر
• کاهش خطوط جوش نسبت به عرض های کمتراز ۴ متر
• شرایط بستر قبل از نصب ورق

خصوصیات عمومی محل قرارگیری ژئوممبرین Hdpe

۱-۱) فاقد رطوبت: 

از آنجا که اتصال ورق های مجاور با استفاده از جوش حرارتی انجام می شود، وجود هر گونه رطوبت موجب افت دما و اختلال در فرآیند جوش می شود،لذا محل نصب باید فاقد رطوبت باشد.

۲-۱) صاف و هموار:

ناهمواریها موجب می شود ژئوممبرین به خوبی بر بستر خود منطبق نگردد و علاوه بر آنکه ظاهر مناسبی پیدا نمی کند، موقع وارد شدن فشار آب، نیروی کششی زیادی به آن وارد می شود. بنابراین لازم است ژئوممبرین را بر بستری صاف و عاری از ناهمواری قرار داد.

۳-۱) عاری از تیز گوشه:

وجود ریشه گیاهان، سنگها و سایر اجسام نوک تیزی که ایجاد تمرکز تنش می نمایند، موجب سوراخ شدن ژئوممبرین  موقع نصب یا پس از وارد شدن فشار آب می گردد. لذا سطحی که ژئوممبرین روی آن قرار می گیرد باید نرم و عاری ا ز تیزگوشه باشد.

مراحل بستر سازی جهت نصب ورق ژئوممبران

گود برداری:

۱-ابتدا توسط ماشین آلات استخر مورد نظر گودبرداری یا خاک ریزی می شود از آنجائی که دیواره عمودی خاکی ناپایدار می باشد. باید در دیواره بسته به نوع خاک، شیب ایجاد کرد.

تسطیح ورگیلاژ استخر:

۲-دیواره و کف باید عاری از هرگونه سنگ و تیز گوشه باشد. ( در صورت نیاز می توان از کاهگل یا ژئوتکستایل استفاده نمود ) همچنین تراز نمودن استخر یکی از مهمترین بخش های بستر سازی می باشد.

حفر ترانشه:

۳-جهت تثبیت پوشش پلیمری باید به فاصله حداقل ۵۰ سانتی متر از لبه استخر یک ترانشه به عرض و عمق ۵۰ سانتی متر حفر شود. ( این فاصله با توجه به عمق استخر متغیر می باشد).

لوله گذاری:

۴-تمام لوله های ورودی و خروجی در صورت وجود و همچنین سازه های احتمالی در استخر باید از جنس پلی اتیلن باشد.

استخرهای بتنی:

۵-در مورد استخر های بتنی بهتر است محل تقاطع زوایا ( گوشه ها و کف ۹۰ درجه ) با ملات، قوسی شکل (ماهیچه کشی) گردد و بهتر آن است که ژئوتکستایل استفاده گردد. جهت تثبیت ورق در این استخرها در صورت عدم حفر ترانشه از تسمه فلزی استفاده می شود.